Саидмурод Давлатов: Қонунҳои маънавии сарват (Т)

Китобе, ки шумо дар даст доред, шуморо бо қонунҳои ростӣ шинос мекунад, ва бе он ҳам лутфан ғайриимкон мегардад. Ба туфайли дониш ва риояи қоидаҳои дар ин китоб овардашуда, ғайриимкон имконпазир мегардад.

Одам дар тамоми умри худ танҳо як шоҳасарро офаридааст - худаш.

Худро эҷод кунед, ба он чизе ки орзу карда истодаед, шавед!

Дастовардҳои шумо то абад боқӣ мемонанд, ба фарзандони худ, наслҳои шумо мегузаранд. Дар хотир доред, ки ҷаҳон ба туфайли одамони бойи рӯҳонӣ гул мекунад.

Китоб дар бораи як ҷавоне бо номи Меҳрон нақл мекунад, ки дар вазъияти душвори зиндагӣ дучор шуд ва намедонист чӣ кор кунад, барои кӯмак ба як Ментори оқиле, ки дар як деҳаи дурдасте дар доманаи кӯҳҳо зиндагӣ мекунад, муроҷиат кард. Тавассути омӯзиш бо Ментор, Меҳрон дар бораи қонунҳои маънавии сарват, ки муваффақияти шахсро муайян мекунад, новобаста аз он ки ӯ дар бораи онҳо медонад ё не, маълумот медиҳад.

Муаллиф дар шакли бадеӣ ва намунаҳои мушаххас исбот менамояд, ки барои ба даст овардани муваффақияти дарозмуддат дар зиндагӣ бояд принсипҳои муайяни маънавӣ пайравӣ кунанд. Дар бораи он ки онҳо чӣ гунаанд ва чӣ тавр дар ҳаёти ҳаррӯза ба кор бурдани онҳо.